Eva Gerlach (Amsterdam, 1948) is een van de belangrijkste dichters uit het Nederlandse taalgebied. Zij debuteerde in 1977 in Hollands Maandblad; twee jaar later verscheen haar eerste bundel, Verder geen leed, waarop tot dusver een klein twintigtal andere voor volwassenen en kinderen volgde. Ze wordt beschouwd als een van Nederlands grootste hedendaagse dichters. Gerlach debuteerde met regelmatig ogende, strakke maar ironische gedichten. In de loop der jaren begon zij vrijere versvormen te hanteren, waarin de thematiek vrijwel onveranderd bleef: het persoonlijke leven, waaruit de doden nooit verdwijnen. Haar werk voor volwassenen werd bekroond met tal van literaire prijzen, waaronder de P.C.Hooftprijs 2000; voor haar eerste jeugdbundel, Hee meneer Eland (1989), ontving zij een Zilveren Griffel en de Nienke van Hichtumprijs.
Waar we zijn ligt de maan op haar rug
ons te ontvangen.
–
We liggen in haar, we zijn thuis, nergens op aardepassen we zo als hier, slingeren niet
–
wachten niet op de sprong, hebben geen keusschipperen niet. Gooien alles uit, laten
–
los, veertjelicht zo, niks andersdan zo, buik van de maan die ons opeet
–
waarin we hangen
Fotograaf: Bianca Sistermans
